Wyniki odległe konchoplastyki z użyciem plazmy argonowej (APC)Long-term results after argon plasma coagulation (APC) inferior turbinates reduction

https://doi.org/10.1016/S0030-6657(07)70385-2Get rights and content

Summary

Interior turbinate hypertrophy is one of the major causes of nasal airway obstruction. Medical treatment often produces insufficient improvements. In these cases, surgical reduction of inferior turbinates can be proposed. Authors analyzed long-term results of argon plasma coagulation (APC) for inferior turbinates reduction in patients with chronic nasal obstruction. Rhinomanometric parameters, clearance of saccharine test results and cytological examination were statistically analyzed in 70 patients after 3 month and in 47 after 12 month after surgery. Five patients received a second operation. Only patients with first degree in T/S (turbinate/septum) nasal septum deviation were enrolled in both groups. Every patients were treated ineffectively with nasal drops. All patients received topical anesthesia. The procedure of APC were easy to perform and we did not experience postoperative bleeding. Rhinomanometric measurement demonstrated a significant nasal flow at 3 and 12 month after APC. Before 3 and 12 month after surgery the values for resistance shoved significant difference. There were no changes in saccharine transit – time during the follow-up period. At 3 postoperative month, the nasal stuffiness had improved 62 (88%) patients. At 12 month after surgery, the nasal stuffines had improved 34 (73%) patients. APC was shown to effectively reduce the symptom of nasal obstruction without any complications. Argon Plasma Coagulation should be an alternative method in treating the patients with hyperplastic inferior turbinate.

Section snippets

Wprowadzenie

W opublikowanych raportach stwierdzono, że przewlekły nieżyt błony śluzowej nosa powoduje pogorszenie jakości życia chorych. Długotrwałe upośledzenie drożności może powodować obniżoną sprawność fizyczną i umysłową, [2] a zaburzenia drożności nosa w czasie snu mogą być przyczyną powstania obwodowej postaci zespołu snu z bezdechami [14, 25].

Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy bezdechy śródsenne zwiększają ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, niewydolności

Materiał i metody

Kryterium włączenia do badań był pierwszy stopień skrzywienia przegrody nosa w układzie T/S.

Przed zabiegiem oraz 3 mies. po nim kompleksową diagnostykę rynologiczną przeprowadzono u 70 chorych (35 kobiet i 35 mężczyzn, śr. wieku 41 lat) z obustronnym przerostem błony śluzowej małżowin nosowych dolnych, u których stosowana przez okres roku farmakoterapia była nieskuteczna.

12 mies. po zabiegu przeanalizowano wyniki 47 chorych (21 kobiet i 26 mężczyzn, śr. wieku 43 lata). Z powodu

Wyniki

U wszystkich chorych zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego stwierdzono przerost błony śluzowej małżowin nosowych dolnych powodujący upośledzenie drożności nosa. Obserwowano także obecność nadmiernej ilości wydzieliny śluzowej.

Bezpośrednio po przeprowadzonym zabiegu w miejscu zastosowania plazmy argonowej obserwowano strefę powierzchownej koagulacji. Po tygodniu od zabiegu koagulowana tkanka była pokryta nalotem włóknika.

W ocenie endoskopowej po 3 miesiącach od zabiegu niewielką, linijną

Omówienie wyników i dyskusja

Pozytywna ocena konchoplastyki APC uzyskana przez autorów po 3 miesiącach od zabiegu skłoniła do przeprowadzenia analizy wyników odległych tej metody redukcji przerośniętej błony śluzowej małżowin nosowych dolnych [8].

APC posiada wiele zalet w porównaniu do innych metod chirurgicznych, tj. konchtomii podśluzówkowej, elektrokoagulacji śródtkankowej, kriochirurgii oraz laserochirurgii.

Koagulacja plazmą argonową należy do metod endoskopowych umożliwiających wykonanie zabiegu pod kontrolą wzroku w

Wnioski

  • 1.

    Wyniki badań rynomanometrycznych potwierdziły, że APC pozwala na utrzymanie długotrwałych efektów redukcji przerośniętej błony śluzowej małżowin nosowych dolnych.

  • 2.

    Wyniki klirensu testu sacharynowego i ocena wymazów cytologicznych wykazały, że koagulacja plazmą argonową spełnia wymogi współczesnej rynochirurgii, umożliwiając sprawną funkcję błony śluzowej jam nosa w długoterminowej obserwacji po zabiegu.

  • 3.

    Bezpieczeństwo i komfort zabiegu oraz wyniki ankiety pozwalają na pozytywną ocenę zastosowania

Piśmiennictwo (25)

  • L. Andersen et al.

    Human nasal mucosal function four controlled humidities

    Am Rev Respir Dis

    (1972)
  • Alergiczny nieżyt nosa i jego wpływ na astmę

    Med Prakt

    (2002)
  • W. Bergler et al.

    Die Argon-Plasma-Chirurgie (APC) im oberen Aerodigestivtrakt

    HNO

    (1998)
  • W. Bergler et al.

    Argon Plasma Coagulation for inferior turbinate reduction

    Ann Oto-Rhino-Laryngol

    (2000)
  • S. Betlejewski et al.

    Konchotomia podśluzówkowa dolna, wskazania i technika

    Otolaryngol Pol

    (1996)
  • S. Betlejewski

    Fizjologia nosa a leczenie chirurgiczne

    Otolaryngol Pol

    (1998)
  • R. Chae-Seo et al.

    Changes of nasal function after temperature-controlled radiofreqency tissue volume reduction for the turbinate

    Laryngoscope

    (2001)
  • T. Gierek et al.

    Konchoplastyka z użyciem plazmy argonowej (APC)

    Otolaryngol Pol

    (2005)
  • T. Gierek et al.

    Zastosowanie koagulacji argonowej w laryngologii – doświadczenia własne

    Otolaryngol Pol

    (2000)
  • W. Greisner et al.

    Co-existence of asthma and allergic rhinitis: a 23 year follow-up study of college students

    Allergy Asthma Proc

    (1998)
  • A. Krzeski et al.

    Standaryzacja badań rynomanometrycznych – zalecenia Międzynarodowego Komitetu Standaryzacji Rynomanometrii

    Otolaryngol Pol

    (1994)
  • A. Kukwa

    Zaburzenia oddychania podczas snu-aspekty rynologiczne

  • Cited by (4)

    • Inferior turbinate reduction

      2014, Operative Techniques in Otolaryngology - Head and Neck Surgery
      Citation Excerpt :

      In an initial study, Bergler et al65 reported an improvement in nasal airflow in 67% of patients the first week after surgery and 86% of patients after 3 months. Similarly, Gierek and Jura-Szoltys66 reported an improvement in nasal obstruction in 88% of patients 3 months after surgery and 73% of patients after 12 months. In a subsequent prospective study with a mean follow-up period of 12 months, Bergler et al20 again reported improved nasal breathing in 76% of patients after 1 week, and 83% after 12 months, while histologic examination demonstrated re-epithelialization in 63% of the patients at 6 weeks and normal cilia after 3 months.

    Autorzy nie zgłaszają konfliktu interesów.

    1

    Kierownik: prof. dr hab. n. med. T. Gierek

    View full text